25η Απριλίου ήταν η παγκόσμια ημέρα θορύβου....Πρωτότυπη " γιορτή " και πολύ άρρηκτα δεμένη με ένα χώρο όπως το ...νηπιαγωγείο...Εμείς αγαπάμε τον θόρυβο πολύ και τον γιορτάσαμε με τον δικό μας τρόπο...Πολύ παιχνίδι, φωνές, τρέξιμο ώσπου είχαμε μια πολύ καλή ιδέα. Να φτιάξουμε ένα παραμύθι και να το ...ζωντανέψουμε και η ιστορία μας ξεκίνησε ...
Μια φορά κι ένα καιρό, ζούσε μαι μάγισσα που μισούσε τους θορύβους. Την έλεγαν ...Κορβίνα.
Μια μέρα άκουσε θόρυβο που ερχόταν από την θάλασσα και επειδή την ενόχλησε πολύ ...την πάγωσε.
Μια άλλη μέρα είδε το χορτάρι που κουνιόταν από τον αέρα έτσι όπως το φυσούσε και ...το πάγωσε κι αυτό.
Ενα μεσημέρι που κοιμότανε...άκουσε τζιτζίκια και τους πήρε τη λαλιά . Την ίδια μέρα άκουσε μια γάτα να νιαουρίζει και θύμωσε τόσο πολύ που ...της πήρε τη φωνή.
Την ενοχλούσαν ακόμα και οι άνθρωποι που μιλούσαν συνέχεια και πιο πολύ τα παιδιά. Ετσι πήρε το μαγικό της πέπλο, τους ακούμπησε έναν έναν και τους πήρε την φωνή.
Η μάγισσα ήταν πολύ χαρούμενη με την... ησυχία , αλλά η ζωή της είχε αρχίσει να γίνεται πολύ βαρετή. Ολα ήταν αμίλητα και ακούνητα και κατάλαβε πως ο κόσμος δεν ήταν καθόλου χαρούμενος έτσι. Απόφασισε να δώσει πίσω τις φωνές όλων. Τους ακουμπόυσε με το χέρι της και ...έδωσε τη λαλιά των τζιτζικιών πίσω, το νιαούρισμα της γάτας, τις φωνές και τα γέλια των παιδιών. Στη θάλασσα έδωσε τα κύματα και άφησε ελεύθερο τον αέρα να φυσάει το χορτάρι ...
Κι έζησαν από τότε όλοι καλά κι εμείς ακόμα καλύτερα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου