Το φθινόπωρο ...μέσα από τα δέντρα..

...Μια φορά κι ένα καιρό ήταν ένας πολύ πολύ μικρούλικος ανθρωπάκος, τόσος δα, και ζούσε μέσα στις σχισμές των δέντρων.Του άρεσε να μυρίζει το άρωμα του κορμού τους, να κρύβεται κάτω από τα φύλλα τους όταν έβρεχε, να θαυμάζει τα χρώματα που άλλαζαν τα λουλούδια τους, τα φύλλα, η φύση ολόκληρη ανάλογα με την εποχή. Του άρεσε επίσης να ακούει το ρυθμό της καρδιάς των δέντρων και πολλά βράδια διάλεγε να κοιμηθεί σ΄ όποιο δέντρο του διηγούταν την πιο όμορφη ιστορία ...
- Μα, κυρία, μιλάνε τα δέντρα;
-...και βέβαια μιλάνε, έχουν την  δική τους γλώσσα αρκεί να την  " ξέρεις " , να την νοιώσεις και να την καταλάβεις ...
-Ξέρω , ξέρω φώναξε ο Νίκος...να κοίτα,  τώρα που πέφτουν τα φύλλα τους, μας λέει ,ότι είναι  πολύ λυπημένο ...αλλά δεν πειράζει ...θα ξαναβγούν την ΄Ανοιξη...
-κι εμένα μου είπε μια ιστορία ...πως τις νύχτες που είναι λαμπερές οι άνθρωποι κοιμούνται καλύτερα, είπε η Κατερίνα
-...και μια μέρα μια νεράιδα ήρθε και το ακούμπησε και έγινε πολύ φωτεινό, είπε η Μαρίλια
-...οχι όχι ...η νεράιδα ήθελε να το μεταμορφώσει σε γατούλα αλλά αυτό έβαλε τα κλάματα και έτσι δεν το κανε , είπε η Μαρία
-...μια πάπια πήγε κοντά του και άφησε εκεί τα παπάκια της να ξεκουραστούν, είπε η Ερμιόνη
-...εμένα μου είπε να προσέχω γιατί μπορεί να γίνει σεισμός , είπε η Βέρα
-...κι εμένα πως θέλει να πάει στο σχολείο , σαν εμάς , να μάθει πολλά πράγματα , είπε ο Ερμής
-...και πως εδώ, ΕΔΩ στην αυλή μας του αρέσει πάρα πολύ , είπε η Πένυ.

...κι έτσι ο μικρούλης Αζάρ, όπως ήταν τ΄ όνομα του, αποκοιμήθηκε στο τέταρτο δέντρο της αυλής μας κάτω από μια πευκοβελόνα για να μην ...κρυώνει την νύχτα που βγαίνουν τ΄ αστέρια και έχει πολύ υγρασία ...κι έζησε αυτός καλά κι εμείς καλύτερα....


Και ακούσαμε όλα τα δέντρα της αυλής μας ( με ένα στηθοσκόπιο )...και μας είπαν χιλιάδες πράγματα για το φθινόπωρο και μας βοήθησαν να ανακαλύψουμε όλα τα χρώματα της φύσης αυτήν την εποχή ( κόκκινο, κίτρινο, πράσινο, πορτοκαλί, καφέ, κίτρινο) κι ακούσαμε τον ήχο του αέρα, της βροχής , το θρόισμα των φύλλων, το τακ πάνω στο έδαφος όταν πέφτουν και φτιάχνουν αυτό το υπέροχο χαλί γεμάτο χρώματα...

-Μα όταν κυρία φυσήξει αγέρας δυνατός τα φύλλα φεύγουν...
-Αλήθεια , και που νομίζετε  ότι πάνε ;
-...στον ήλιο, στη γη, στα σύννεφα , στον Θεό, παντού...,σε όλη τη γειτονιά, στη βροχή, στον ουρανό, στα κάγκελα, στα παραμύθια και κάνουν παρέα στον Αζάρ ......

...και αφού παίξαμε , ακούσαμε, μυρίσαμε, γευτήκαμε και ζωγραφήσαμε τα αποτυπώματα των κορμών των δέντρων μας, πήγαμε να ...φάμε το πρωινό μας ....γεμάτοι από ....Φθινόπωρο !!!!!