....Ανοίξαμε τελικά...με όποια προβλήματα ανοίξαμε και γέμισε η τάξη γλυκιές φωνές και γέλια και τραγούδια και κλάματα τις πρώτες μέρες και από σήμερα όλα πια είναι...κανονικά ...
Σεπτέμβρης, κι ήρθαν και τα πρωτοβρόχια κι ευτυχώς ...δεν πλημμυρίσαμε. Τσαλαβουτήσαμε μόνο στις μεγάλες λακούβες έξω στην αυλή έτσι για να χαρεί η μαμά το μεσημέρι με τα καινούργια παπούτσια μας που άλλαξαν χρώμα και μπατζάκια από τα μακρυά παντελόνια που βιάστηκαν να μας βάλουν μην και κρυώσουμε να κουβαλάνε τώρα και ...μισό λίτρο νερό...!!!
Η αυλή μας " μύρισε" φθινόπωρο ...Μια μπόρα ήταν τόσο ικανή που καθάρισε όλα μας τα δέντρα , το χώμα ποτίστηκε με μεγάλη βουλιμία και οι κούνιες επιτέλους καθάρισαν ...
Κι εμείς συντροφιά πάντα με την Μιμή μας, την μικρή κουκλοποντικίνα μας, προσπαθούμε να καταλάβουμε πως να οργανώσουμε την τάξη μας. Να φτιάξουμε τις γωνιές μας λέει η κυρία, να βάλουμε παντού ταμπελίτσες με το όνομά μας.Τι μπελάς κι αυτός, πρέπει να βάζουμε τα γράμματα πάνω σε ένα ίσιο δρομάκι κι όχι ανακατεμένα γιατί δεν προχωρούν έτσι και δεν καταλαβαίνει κανείς τι θέλουν να πουν...Δύσκολα πράγματα αλλά που θα πάει θα τα καταφέρουμε ...
Κι αυτοί οι αριθμοί , όλο τρέχουν, τρέχουν και προσπαθούν λέει να φτάσουν ....στο άπειρο. Ολο καινούργιες λέξεις και δεν τις πολυκαταλαβαίνουμε...
Τα χρώματα όμως μας ενθουσίασαν και τα πινέλα ...Βούτηξαμε καλά καλά και δώσαμε ζωντάνια στο λευκό χαρτί. Και τι δεν φτιάξαμε για να στολίσουμε την τάξη μας...
Είναι όμορφα τελικά στο σχολείο. Ο φόβος μας έχει αρχίσει να φεύγει σιγά σιγά και η γαλήνη, η σιγουριά, η εμπιστοσύνη άρχισαν να γεμίζουν την μικρή μας ψυχούλα.Είναι οι πρώτες μέρες, οι γεμάτες παράξενα συναισθήματα. Ακόμα δεν ξέρουμε τι ώρα θα έρθει να μας πάρει η μαμά, ποίοι είναι οι καινούργοι μας φίλοι, ποιά είναι η θέση μας στην παρεούλα, ποιά κυρία θα είναι το πρωί και ποιά το μεσημέρι και πρέπει να τα κάνουμε όλα μόνοι μας ...Μεγαλώσαμε πολύ και πάμε πια στο μεγάλο σχολείο κι έχουμε μεγάλη περιέργεια πως θα κυλήσει η χρονιά , τι θα μάθουμε...αν τα καταφέρουμε !!!!
Κι όπως λένε οι κυρίες μας ....πάμε όλοι ...δυνατά ...!!!
Σεπτέμβρης, κι ήρθαν και τα πρωτοβρόχια κι ευτυχώς ...δεν πλημμυρίσαμε. Τσαλαβουτήσαμε μόνο στις μεγάλες λακούβες έξω στην αυλή έτσι για να χαρεί η μαμά το μεσημέρι με τα καινούργια παπούτσια μας που άλλαξαν χρώμα και μπατζάκια από τα μακρυά παντελόνια που βιάστηκαν να μας βάλουν μην και κρυώσουμε να κουβαλάνε τώρα και ...μισό λίτρο νερό...!!!
Η αυλή μας " μύρισε" φθινόπωρο ...Μια μπόρα ήταν τόσο ικανή που καθάρισε όλα μας τα δέντρα , το χώμα ποτίστηκε με μεγάλη βουλιμία και οι κούνιες επιτέλους καθάρισαν ...
Κι εμείς συντροφιά πάντα με την Μιμή μας, την μικρή κουκλοποντικίνα μας, προσπαθούμε να καταλάβουμε πως να οργανώσουμε την τάξη μας. Να φτιάξουμε τις γωνιές μας λέει η κυρία, να βάλουμε παντού ταμπελίτσες με το όνομά μας.Τι μπελάς κι αυτός, πρέπει να βάζουμε τα γράμματα πάνω σε ένα ίσιο δρομάκι κι όχι ανακατεμένα γιατί δεν προχωρούν έτσι και δεν καταλαβαίνει κανείς τι θέλουν να πουν...Δύσκολα πράγματα αλλά που θα πάει θα τα καταφέρουμε ...
Κι αυτοί οι αριθμοί , όλο τρέχουν, τρέχουν και προσπαθούν λέει να φτάσουν ....στο άπειρο. Ολο καινούργιες λέξεις και δεν τις πολυκαταλαβαίνουμε...
Τα χρώματα όμως μας ενθουσίασαν και τα πινέλα ...Βούτηξαμε καλά καλά και δώσαμε ζωντάνια στο λευκό χαρτί. Και τι δεν φτιάξαμε για να στολίσουμε την τάξη μας...
Είναι όμορφα τελικά στο σχολείο. Ο φόβος μας έχει αρχίσει να φεύγει σιγά σιγά και η γαλήνη, η σιγουριά, η εμπιστοσύνη άρχισαν να γεμίζουν την μικρή μας ψυχούλα.Είναι οι πρώτες μέρες, οι γεμάτες παράξενα συναισθήματα. Ακόμα δεν ξέρουμε τι ώρα θα έρθει να μας πάρει η μαμά, ποίοι είναι οι καινούργοι μας φίλοι, ποιά είναι η θέση μας στην παρεούλα, ποιά κυρία θα είναι το πρωί και ποιά το μεσημέρι και πρέπει να τα κάνουμε όλα μόνοι μας ...Μεγαλώσαμε πολύ και πάμε πια στο μεγάλο σχολείο κι έχουμε μεγάλη περιέργεια πως θα κυλήσει η χρονιά , τι θα μάθουμε...αν τα καταφέρουμε !!!!
Κι όπως λένε οι κυρίες μας ....πάμε όλοι ...δυνατά ...!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου