Ο εαυτός μου ....

Ποιός είμαι; Πως είμαι; Με ποιόν μοιάζω; Είμαι ψηλός; Είμαι όμορφη; Τι χρώμα μαλλιά έχω; Γιατί τα χέρια μου είναι τόσο μικρά; Η μύτη μου είναι σαν του μπαμπά; Τα μάτια μου λέει η μαμά ότι είναι τα δικά της ...ΕΓΩ τι απ΄όλα αυτά ΕΙΜΑΙ ;

Μια πρώτη προέσεγγιση στον εαυτό μου ήταν απο τα πρώτα θέματα που μας απασχόλησαν στην τάξη μας μόλις ξεκίνησε η φετινή χρονιά.Οι απορίες μας πάρα πολλές και ο καλύτερος τρόπος για να τις λύσουμε τια θαμπορούσε να είναι εκτός από την μουσική, τον χορό και το θεατρικό παιχνίδι. Και...

...μικρά και μεγάλα μονοπάτια ( από χρωματιστά υφάσματα) στρώθηκαν κάτω στο πάτωμα κι εμείς περπατήσαμε πάνω τους και ανακλύψαμε εκεί μέσα στο " δάσος " μικρούς μαγικούς καθρέφτες που κάποια πολύ σοφή Θέα τους είχε κρύψει !!!...Πω πω χίλιες γκριμάτσες μπορούσαμε να κάνουμε, να δείξουμε όλα μας τα συναισθήματα , μα και να δούμε πως είμαστε αστείοι πολύ. Αναγνωρίσαμε τα μέλη του σώματος μας, συγκρίναμε, σκεφτήκαμε , ανακαλύψαμε πάρα πολλά και προχωρήσαμε μέσα στο δάσος και κάποια στιγμή εκεί στην άκρη του μας περίεμενε ένας μεγάλος αληθινός καθρέφτης και ...η εκπληξή μας " καθρεφτίστηκε " με μιάς...Αλήθεια ποτέ δεν είχαμε παρατηρήσει τόση ώρα τον εαυτό μας και η κυρία Φρόσω μας βοήθησε πολύ να καταλάβουμε πως αν και μικροί άνθρωποι όλοι μας δεν μοιάζουμε και πολύ με το φίλο μας κι ας έχουμε όλοι, δύο πόδια, δύο χέρια, μια μύτη, δύο μάτια, ένα στόμα και μαλλιά ...αυτά κι αν είναι πολύ διαφορετικά...

...και μάθαμε πολλές νέες λέξεις...και μετρήσαμε ...και συζητήσαμε και πάνω απ όλα προβληματιστήκαμε ...

κι ύστερα φτιάξαμε τους δικούς μας καθρέφτες ...και διαβάσαμε κι ένα πολύ ωραίο βιβλίο για τα χέρια μας που καταλάβαμε πως : " Τα χέρια δεν είναι για να δέρνουμε"...

Τα χέρια είναι για να : τρώμε, να ζωγραφίζουμε , να πίνουμε, να χαιδεύουμε, να παίζουμε,να κάνουμε κούνια, να πιάνουμε, να κόβουμε, να γράφουμε, να χαιρετάμε, να στέλνουμε φιλιά, να πλάθουμε...

Ολοήμερο Α ΄  ( επεξεργασία θέματος  24 - 28 Σεπτεμβρίου 2012)