Πάει κι αυτό το καλοκαίρι.. Ένα λιγότερο ή ένα περισσότερο εξαρτάται πως το βλέπει καθένας μας....
Φτάσαμε αισίως στις 10 Σεπτεμβρίου 2012...Οι καλοκαιρινές μας διακοπές ανήκουν πια στο παρελθόν κι εμείς πανέτοιμοι συνεχίζουμε ότι ξέρουμε τόσο καλά να κάνουμε....να αγαπάμε πολύ τα παιδιά και να δίνουμε όσο περίσευμα ψυχής έχουμε για να ...ζήσουν ακόμα καλύτερα.
΄Ενα καλοκαίρι που τα είχε όλα...Μιζέρια , φτώχεια , κακομοιριά, εξελίξεις ....ουπς...δεν είμαστε μεις για τα μίζερα.....Εμείς στρωθήκαμε ήδη στη δουλειά σε κόντρα των καιρών και με μπόλικη αισιοδοξία στον σάκο μας ξεκινήσαμε...
Τι κι αν όταν ήρθαμε πρώτη μέρα στο σχολείο όλα ήταν ...ρημαγμένα...η αυλή μας σε κατάσταση σήψης από κάθε άποψη, κι όμως αν και το " κράτος " δεν μπορούσε να διαθέσει ούτε προσωπικό ούτε χρήματα, η διάθεση των εκπαιδευτικών και των οικείων τους ήταν αρκετή να γίνει ... αγνώριστη...Η Κατερίνα, η Μαρίνα, η Φρόσω, ο Παύλος, ο Αλέξανδρος, ο κ. Γιάννης έδωσαν αυτό που λέμε στην καθημερινή μας γλώσσα ..." Τα ρέστα τους και την ψυχή τους "... και η αυλή μας έλαμψε..
Κι ύστερα....φτιάξαμε τα κοντέινερ μας...τα καθαρίσαμε , τα στολίσαμε , διώξαμε όλα τα μικρά και συμπαθητικά έντομα που κατοικούσαν εκεί όλο το καλοκαίρι, βοηθήσαμε τους άστεγους της αυλής να βρούν ένα νέο μέρος να μείνουν, απομακρύναμε και τις γάτες πολύ προσεκτικά γιατί όπως και να το κάνουμε, αρρώστιες υπάρχουνε , μικρά παιδιά περιμένουμε αύριο και ....καθίσαμε όλες μαζί να σκεφτούμε την χρονιά που μας έρχεται...
Οι μισθοί μας , αξιοπρεπέστατοι, είπαμε, οι συνθήκες άριστες ( με σχεδόν καθόλου νερό αλλά κάτι θα γίνει και γιαυτό ...) με μηδαμινά έσοδα από την Πολιτεία, με νέα προγράμματα !!!, με αξιολογήσεις , με απεργίες , με .............................. τέλος .
Βάλαμε μεγάλη τελεία και θυμηθήκαμε τι σημαίνει για μας σχολείο.....
Σχολείο για μας, είναι να μπορείς να κάνεις τα πάντα από το τίποτα, να αγαπάς τη γνώση, την μάθηση, τα παιδιά, τη ζωή, τη χαρά , το γέλιο, την ομορφιά, την καθημερινότητα, την ευθύνη, την αλήθεια, την ελευθερία. Κι έτσι βρήκαμε πως θα ξεκινήσουμε την αυριανή μας μέρα. Μια μικρή, τόση δα λέξη , μπορεί να έχει τόση δύναμη που να τ΄αλλάξει όλα και την γράψαμε στον τοίχο και την κάναμε " σημαία " μας για τους δύσκολους καιρούς που έρχονται αλλά που εμείς θα τους περάσουμε καλά.
Ζω ....είναι αυτή η λέξη κι έτσι θα ξεκινήσουμε ....όλα τ΄ άλλα θα έρθουν μαζί με τα δυνατά γέλια των παιδιών μας, μαζί με τον αυριανό αγιασμό , μαζί με την αισιοδοξία μας , την αγάπη μας και το μεράκι μας...
΄Ελα .....είναι μια δεύτερη λέξη που θα μας συντροφεύσει όλο το χρόνο...έλα κι εσύ να μοιραστείς όλα όσα νομίζεις ότι θα βοηθούσαν να κάνουμε τα παιδιά μας καλύτερα...και είναι το κάλεσμα στους γονείς γιατί στην όποια προσπάθειά μας τους θέλουμε αρωγούς, γαιτί όπως γράφει και στον τοίχο του σχολείου μας ....χωρίς τα παιδιά δεν υπάρχει ελπίδα.
Καλή σχολική χρονιά σε όλους μας ....!!!!!
Α ναι ....και για το πρόγραμμα, ο αγιασμός μας θα γίνει την Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 2012 στις 9.00 το πρωί.
Φτάσαμε αισίως στις 10 Σεπτεμβρίου 2012...Οι καλοκαιρινές μας διακοπές ανήκουν πια στο παρελθόν κι εμείς πανέτοιμοι συνεχίζουμε ότι ξέρουμε τόσο καλά να κάνουμε....να αγαπάμε πολύ τα παιδιά και να δίνουμε όσο περίσευμα ψυχής έχουμε για να ...ζήσουν ακόμα καλύτερα.
΄Ενα καλοκαίρι που τα είχε όλα...Μιζέρια , φτώχεια , κακομοιριά, εξελίξεις ....ουπς...δεν είμαστε μεις για τα μίζερα.....Εμείς στρωθήκαμε ήδη στη δουλειά σε κόντρα των καιρών και με μπόλικη αισιοδοξία στον σάκο μας ξεκινήσαμε...
Τι κι αν όταν ήρθαμε πρώτη μέρα στο σχολείο όλα ήταν ...ρημαγμένα...η αυλή μας σε κατάσταση σήψης από κάθε άποψη, κι όμως αν και το " κράτος " δεν μπορούσε να διαθέσει ούτε προσωπικό ούτε χρήματα, η διάθεση των εκπαιδευτικών και των οικείων τους ήταν αρκετή να γίνει ... αγνώριστη...Η Κατερίνα, η Μαρίνα, η Φρόσω, ο Παύλος, ο Αλέξανδρος, ο κ. Γιάννης έδωσαν αυτό που λέμε στην καθημερινή μας γλώσσα ..." Τα ρέστα τους και την ψυχή τους "... και η αυλή μας έλαμψε..
Κι ύστερα....φτιάξαμε τα κοντέινερ μας...τα καθαρίσαμε , τα στολίσαμε , διώξαμε όλα τα μικρά και συμπαθητικά έντομα που κατοικούσαν εκεί όλο το καλοκαίρι, βοηθήσαμε τους άστεγους της αυλής να βρούν ένα νέο μέρος να μείνουν, απομακρύναμε και τις γάτες πολύ προσεκτικά γιατί όπως και να το κάνουμε, αρρώστιες υπάρχουνε , μικρά παιδιά περιμένουμε αύριο και ....καθίσαμε όλες μαζί να σκεφτούμε την χρονιά που μας έρχεται...
Οι μισθοί μας , αξιοπρεπέστατοι, είπαμε, οι συνθήκες άριστες ( με σχεδόν καθόλου νερό αλλά κάτι θα γίνει και γιαυτό ...) με μηδαμινά έσοδα από την Πολιτεία, με νέα προγράμματα !!!, με αξιολογήσεις , με απεργίες , με .............................. τέλος .
Βάλαμε μεγάλη τελεία και θυμηθήκαμε τι σημαίνει για μας σχολείο.....
Σχολείο για μας, είναι να μπορείς να κάνεις τα πάντα από το τίποτα, να αγαπάς τη γνώση, την μάθηση, τα παιδιά, τη ζωή, τη χαρά , το γέλιο, την ομορφιά, την καθημερινότητα, την ευθύνη, την αλήθεια, την ελευθερία. Κι έτσι βρήκαμε πως θα ξεκινήσουμε την αυριανή μας μέρα. Μια μικρή, τόση δα λέξη , μπορεί να έχει τόση δύναμη που να τ΄αλλάξει όλα και την γράψαμε στον τοίχο και την κάναμε " σημαία " μας για τους δύσκολους καιρούς που έρχονται αλλά που εμείς θα τους περάσουμε καλά.
Ζω ....είναι αυτή η λέξη κι έτσι θα ξεκινήσουμε ....όλα τ΄ άλλα θα έρθουν μαζί με τα δυνατά γέλια των παιδιών μας, μαζί με τον αυριανό αγιασμό , μαζί με την αισιοδοξία μας , την αγάπη μας και το μεράκι μας...
΄Ελα .....είναι μια δεύτερη λέξη που θα μας συντροφεύσει όλο το χρόνο...έλα κι εσύ να μοιραστείς όλα όσα νομίζεις ότι θα βοηθούσαν να κάνουμε τα παιδιά μας καλύτερα...και είναι το κάλεσμα στους γονείς γιατί στην όποια προσπάθειά μας τους θέλουμε αρωγούς, γαιτί όπως γράφει και στον τοίχο του σχολείου μας ....χωρίς τα παιδιά δεν υπάρχει ελπίδα.
Καλή σχολική χρονιά σε όλους μας ....!!!!!
Α ναι ....και για το πρόγραμμα, ο αγιασμός μας θα γίνει την Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 2012 στις 9.00 το πρωί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου