Μια φορά κι έναν καιρό, σε ένα δάσος μαγικό και μακρυνό έγινε κάτι πολύ παράξενο. Εκεί υπήρχε κι ένα πολύ παράξενο δέντρο, πολύχρωμο .Αν και ήταν μέρα μόνο όποιοι πίστευαν σ αυτό μπορούσαν να δουν τι έκρυβε πίσω από τα φύλλα του. ΄Ηταν το μεγάλο δέντρο της φαντασίας....
Είχε πάνω του ελέφαντες, μια ολόκληρη μικρή πόλη, ένα πολύ χαμογελαστό πρόσωπο, ένα καράβι, χρωματιστούς σκίουρους, μια πεταλούδα, ένα παράξενο ανθρωπάκι, ένα σύννεφο και μιά καρδιά.
΄Ολα αυτά τη νύχτα ζωντάνευαν και έπαιζαν.....
Μια μέρα ένας άνθρωπος που ήταν πολύ περίεργος πήγε και έκοψε τα φύλλα του για να βρει τι σχεδίαζαν όλα αυτά τα παράξενα που είχε ακούσει ό,τι κατοικούσαν εκεί και τότε όλα βγήκαν στο φως, μόνο που η φαντασία ...χάθηκε !!!
Πω πω συμφορά !!!!...τώρα πως θα μπορούσαν να ζήσουν τα παιδιά χωρίς την φίλη τους τη φαντασία και τα παραμύθια; Σκέφτηκε κανείς τα παραμύθια; Που θα πήγαιναν όλα αυτά τα πλάσματα που κατοικούσαν εκεί, τόσες λέξεις, τόσα κάστρα, δράκοι, γίγαντες....
΄Ομως επειδή πάντα κάτι καλό γίνεται αν πιστεύεις πολύ ...ένα μικρό φυλλαράκι δεν είχε φύγει από τον κορμό του δέντρου , είχε πέσει μόνο πάνω στο έδαφος και με τις βροχές άρχισε να μεγαλώνει ένα καινούργιο μικρό δεντράκι. μια νεράιδα που ήταν εκεί κοντά , το ακούμπησε με το μαγικό της ραβδί και μέχρι το βράδυ της ίδιας μέρας το δεντράκι είχε γίνει τεράστιο. Η φαντασία τότε εμφανίστηκε ξανά και όλα έγιναν όπως πριν... Ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα...
Το παραμύθι αυτό είναι εξ ολοκλήρου " έργο" των νηπίων....
Οι συγρραφείς μας ; ...Ο Γιάννης, η Ασπασία,ο Γιάννης, η Ζέφη,ο Μάριος, η Μαρίλια, ο Μηνάς, η Σοφία,η Κάλλια,η Μελίνα,ο Μίνωας, η Τατιάνα, ο Νίκος, ο Κωστής,η Δέσποινα, η Τατιάνα, η Μαριέφη και η Βέρα...
Είναι το πρώτο μας και δημιουργήθηκε από ένα παιχνίδι με τα χρώματα και τις ...παλάμες μας...Το γράψαμε όπως ακριβώς το διηγήθηκαν με την δική τους σύνταξη.....
Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2012...
Είχε πάνω του ελέφαντες, μια ολόκληρη μικρή πόλη, ένα πολύ χαμογελαστό πρόσωπο, ένα καράβι, χρωματιστούς σκίουρους, μια πεταλούδα, ένα παράξενο ανθρωπάκι, ένα σύννεφο και μιά καρδιά.
΄Ολα αυτά τη νύχτα ζωντάνευαν και έπαιζαν.....
Μια μέρα ένας άνθρωπος που ήταν πολύ περίεργος πήγε και έκοψε τα φύλλα του για να βρει τι σχεδίαζαν όλα αυτά τα παράξενα που είχε ακούσει ό,τι κατοικούσαν εκεί και τότε όλα βγήκαν στο φως, μόνο που η φαντασία ...χάθηκε !!!
Πω πω συμφορά !!!!...τώρα πως θα μπορούσαν να ζήσουν τα παιδιά χωρίς την φίλη τους τη φαντασία και τα παραμύθια; Σκέφτηκε κανείς τα παραμύθια; Που θα πήγαιναν όλα αυτά τα πλάσματα που κατοικούσαν εκεί, τόσες λέξεις, τόσα κάστρα, δράκοι, γίγαντες....
΄Ομως επειδή πάντα κάτι καλό γίνεται αν πιστεύεις πολύ ...ένα μικρό φυλλαράκι δεν είχε φύγει από τον κορμό του δέντρου , είχε πέσει μόνο πάνω στο έδαφος και με τις βροχές άρχισε να μεγαλώνει ένα καινούργιο μικρό δεντράκι. μια νεράιδα που ήταν εκεί κοντά , το ακούμπησε με το μαγικό της ραβδί και μέχρι το βράδυ της ίδιας μέρας το δεντράκι είχε γίνει τεράστιο. Η φαντασία τότε εμφανίστηκε ξανά και όλα έγιναν όπως πριν... Ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα...
Το παραμύθι αυτό είναι εξ ολοκλήρου " έργο" των νηπίων....
Οι συγρραφείς μας ; ...Ο Γιάννης, η Ασπασία,ο Γιάννης, η Ζέφη,ο Μάριος, η Μαρίλια, ο Μηνάς, η Σοφία,η Κάλλια,η Μελίνα,ο Μίνωας, η Τατιάνα, ο Νίκος, ο Κωστής,η Δέσποινα, η Τατιάνα, η Μαριέφη και η Βέρα...
Είναι το πρώτο μας και δημιουργήθηκε από ένα παιχνίδι με τα χρώματα και τις ...παλάμες μας...Το γράψαμε όπως ακριβώς το διηγήθηκαν με την δική τους σύνταξη.....
Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2012...
Τέλειο το δεντράκι της φαντασίας και η ιστορία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΙ ΟΜΟΡΦΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΠΟΛΑΥΣΑ ΤΑ ΟΣΑ ΔΙΑΒΑΣΑ
ΜΠΡΑΒΟ ΣΑΣ
Μπράβο σας!!! Υπέροχο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή