Παραμονή Πρωτοχρονιάς...ας πούμε κι ένα παραμύθι ...!!!

...Αλήθεια έχετε σκεφτεί ποτέ τι χρειάζεται ένας συγγραφέας την παραμονή της Πρωτοχρονιάς για να φτιάξει τη δική του παραμυθόπιτα ;

Στη αρχή ρίχνει κανα δυό ποντίκια,μετά μια μοναχική μπότα,ένα κουδουνάκι ξεχασμένο,τρία ή τέσσερα λαχταριστά λαγουδάκια που ψάχνουν το καλύτερο δώρο για τον Αϊ Βασίλη, μερικούς φρεσκοψημένους κουραμπιέδες, κουμπιά χρυσά, παιδάκια που επιμένουν να δούμε τον Αϊ Βασίλη παραμονή Πρωτοχρονιάς - γίνονται αυτά τα πράγματα; - άτακτα αστεράκια που δεν ακούν τις συμβουλές του φεγγαριού, μια ζαχαρωμένη γιαγιά , δύο κάλτσες που το έσκασαν με το πρώτο φύσημα του αέρα ... και μερικά αγγελάκια που κρυφοκοιτάζουν από τα  τζάμια  - καλά να πάθουν !

Ζυμώνει καλά καλά, προσθέτοντας κάθε τόσο γλυκά λογάκια και κανελογαρίφαλο.

Κι αφού ροδοψηθεί, πασπαλίζει την πίτα με άχνη και αστερόσκονη. Την κόβει σε δέκα λαχταριστά κομμάτια και τη σερβίρει σε μικρά παιδιά . Κάθε κομμάτι κι ένας τίτλος μιας γιορτινής ιστορίας. Ετσι για να ζηλέυουν οι μεγάλοι, που όταν ήταν παιδιά επέμεναν κι αυτοί να δουν τον Αϊ Βασίλη . Οσοι τα κατάφεραν έχασαν το σημαντικότερο πράγμα της ζωής - την παιδικότητα - .

Μα ποτέ δεν είανι αργά ...Ας ψάξουν σ αυτήν την παραμυθόπιτα όλο και κάτι θα βρούν...

( Το παραπάνω κείμενο είναι διασκευή από το βιβλίο της Τασούλας Τσιλιμένη : Για όλα φταίει ο κουραμπιές,Καστανιώτης ).

Χθες βράδυ ο ουρανός ήταν πεντακάθαρος ...Ολα τα αστέρια ήταν φωτεινά , μοιάζαν  χαρούμενα ...Είχαν βάλει την ολόχρυση φορεσιά τους , είχαν στηθεί και περίμεναν. Περιμέναν να ακούσουν κείνο το μαγικό ήχο από τα κουδουνάκια, όπως κάθε χρόνο . Το φεγγαράκι ειχε καθήσει σε μια γωνιά και τα καμάρωνε. Το ένα φορούσε τα καινούργια του παπούτσια, η Ασημένια ένα κατακκόκινο φιόγκο στα μαλλιά της, ο Χανούλης το καινούργιο πράσινο παντελόνι του και η Μελένια την ολόχρυση μπλούζα της με τα μικρά κρυσταλλάκια...Υπήρχε  απόλυτη σιωπή...ακόμα κι ο αέρας που πήγε να φυσίξει μια στιγμή, κράτησε την ανάσα του ...και τότε κάπου εκεί στο βάθος του ορίζοντα κάτι είδαν , κάτι άκουσαν και το χαμόγελο άστραψε στα μικρά τους χείλη. Είχε πάλι συμβεί , όπως κάθε χρόνο , το ταξίδι του Αη Βασίλη είχε ξεκινήσει ...το πρώτο καμπανάκι κτύπησε και όλα μαζί άρχισαν να χειροκροτούν και να φωνάζουν χαρούμενα ...

                                                                                                                                                           Ε.Μ. 

 Καλή χρονιά με πολλή χαρά , αγάπη και να προσέχετε όλοι τα παιδιά μας ...εκεί κρύβεται η μεγάλη χαρά !!!