Κι ήταν τη μέρα του Αγιασμού που ξεκίνησε το ταξίδι....

-Καλή αρχή χωρίς εμένα γίνεται; Δεν γίνεται… Μισό μισό λεπτό να φτιάξω το μαντήλι μου, να συστηθώ… Είμαι ο Δομήνικος και θα είμαι μαζί σας όοοοοοοολη τη χρονιά, να σας λέω ιστορίες, παραμύθια, τραγούδια, να παίζουμε, να τρέχουμε, να μαθαίνουμε,  να τρώμε….. Ένα μεγάλο ταξίδι θα κάνουμε με οδηγό μας ένα τεράστιο  καράβι το 10ο Νηπιαγωγείο και την κ. Μαρίνα, την κ. Κατερίνα, την κ. Κατερίνα και την κ. Ελένη για καπεταναίους.  Όμως παρέα μας σε ότι κάνουμε είναι και οι βαρκούλες μας που είναι γεμάτες : 

Αγάπη

Φιλία

Ελπίδα

Χαρά και Ειρήνη

Λοιπόν, εγώ γεννήθηκα λίγο πιο πέρα απ εδώ … Πάμε να σας δείξω …να εκεί πέρα στο λιμάνι. Τι δεν βλέπετε καλά; Να πάρουμε τα κιάλια μας τότε…πάμε όλοι μαζί…

(Κοιτάμε με τα κιάλια, βάζοντας το ένα μας χέρι στα μάτια μας )

Και τούτες οι βάρκες θα ταξιδεύουν συνεχώς στη Χώρα της φαντασίας …όλη μέρα!

Ει ωπ, ει ωπ…. Είδατε…( Πάνω κάτω οι βαρκούλες) 

Κι ίσαμε τον ουρανό, πάνω από τα σύννεφα… ( πηδάμε ψηλά)

Κι ίσαμε κάτω χαμηλά στο βυθό να βρούμε θησαυρούς και κοχύλια και ψάρια (χαμηλώνουμε σιγά σιγά)

Κι όταν κουραζόμαστε από το ταξίδι θα τραγουδάμε….

Βγαίνει βαρκούλα, βγαίνει βαρκούλα του ψαρά …

Ήταν ένα  μικρό καράβι… Ήταν ένα μικρό καράβι…

Και θα χορεύουμε …ζευγάρια και κύκλο ….και σαν αράζουμε στο δικό  μας λιμάνι θα΄ναι γεμάτο το μυαλό (ακουμπάμε το κεφάλι) και η καρδιά μας θα χτυπάει κανονικά ( τικ τακ….) και χαρούμενα!

 

Έτσι θα ξεκινάμε κάθε πρωί ….

Ένα ταξίδι μεγάλο σε άγνωστα μέρη μα πάντα με οδηγό την Ελπίδα, τη Χαρά, την Φιλία, την Ειρήνη και την Αγάπη ….

Χίλια καλώς ορίσατε κι ακόμα δυο χιλιάδες!