Ένας πατέρας αξίζει περισσότερο από εκατό δασκάλους ! ( Τζωρτζ Χέμπερτ )
Μια ιδέα …ένα παιχνίδι…μια
μέρα…
Η Μαρίνα είχε την ιδέα, ένα
πρωί, να μιλήσουμε για τον μπαμπά μα ,να σκεφτούμε κάτι για αυτόν, να τον
καλέσουμε στο σχολείο και γιατί όχι, να φτιάξουμε κάτι μαζί…
Η προετοιμασία άρχισε και ο
ενθουσιασμός ήταν μεγάλος …
Ξεκίνησαν οι συνεντεύξεις
και σιγά σιγά η « γλώσσα » λύθηκε κι άρχισαν όλα τα παιδιά να μιλούν για τον
δικό τους μπαμπά.
Μια σχέση δύσκολη αλλά και
όμορφη ,κάποιες φορές, γιατί ο μπαμπάς έχει πάντα δουλειά ή λείπει πολύ ή διαβάζει συνέχεια εφημερίδα ή κάθεται στον Υπολογιστή
ή δεν θέλει να παίξει μαζί μου…
Αλλά όσο κι αν μου φωνάζει όταν κάνω καμιά αταξία, όταν λείπει η μαμά κάνουμε ένα σωρό
ζαβολιές. Γιατί με τον μπαμπά μου κάνουμε
και κάποια πράγματα μαζί, γιατί όταν δεν έχει δουλειά παίζουμε την βασίλισσα
και τον πρίγκιπα, γιατί ζωγραφίζουμε
Του μπαμπά μου του αρέσει
πολύ το συκώτι και τα τυροπιτάκια, οι φακές και το σπανακόρυζο, τα μακαρόνια
και το παγωτό…
Θα ΄θελα πολύ να πάω μαζί
του ένα ταξίδι στην Αυστραλία, να παίζουμε μαζί επιτραπέζια, να χτίσω ένα σπίτι
κοντά του και να μείνω για πάντα δίπλα του… και να γιατρεύουμε τα ζώα μαζί …
…Όμως δεν κάνουμε πολλά μαζί
και μου λείπει…
Κάθεται συνέχεια στον
Υπολογιστή και δεν μιλάει κι εγώ νοιώθω μόνος, όταν όμως είναι μαζί μου νοιώθω
χαρούμενος. Κι είναι τόσο καλός που ποτέ, ποτέ, ποτέ, ποτέ δεν με δέρνει …!
Και μετά σκεφτήκαμε πως θα
τον κάνουμε ακόμα πιο χαρούμενο και του φτιάξαμε μια κάρτα με ότι αγαπάει και
του αρέσει πολύ…
Κι ύστερα ήρθε επιτέλους εκείνη
η μεγάλη μέρα… Γέμισε το σχολείο χαρτόκουτες, πινέλα, ψαλίδια, χαρτιά
πολύχρωμα, κόλλες, ταινίες και χρώματα.
Άραγε θα ερχόταν και ο δικός
μου μπαμπάς;
Και ήρθαν όλοι οι μπαμπάδες
κι όσοι δεν μπόρεσαν έστειλαν τους θείους …
Και γέμισε η αυλή μας κι
έγινε το πιο μεγάλο εργαστήρι με τους πιο παράξενους καλλιτέχνες , με ατ πιο
δυνατά χαμόγελα, με τις πιο ευφάνταστες κατασκευές…
Δύο ολόκληρες ώρες στο
σχολείο μου μαζί με τον μπαμπά μου!
Γιατί τελικά αυτή η σχέση
είναι από τις πιο δυνατές, τις πιο μεγάλες και τις πιο πολύτιμες.
Γιατί και ο μπαμπάς με
αγαπάει πολύ και όπως έγραψε στον τοίχο του σχολείου :
Είμαι το χαμόγελο που
γεμίζει τη ζωή του !
Γιατί ο πατέρας μου, μου
χάρισε το μεγαλύτερο δώρο που θα μπορούσε να μου χαρίσει κανείς... Πίστεψε σε
μένα!
Η δράση έγινε την περασμένη
Παρασκευή στο 10ο Νηπιαγωγείο Ηρακλείου και είχε σαν στόχο …Ένα
μεσημέρι μόνο με τον μπαμπά μου !
Κι αυτό που ζήσαμε ήταν
μαγικό …Και περάσαμε κι εμείς καλά ( η Μαρίνα, η Φρόσω, η Κατερίνα και η Ελένη
) και τα παιδιά και οι μπαμπάδες τους ακόμα καλύτερα …
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ το Σάββατο
22 Μαρτίου 2014
.jpg)
και στο cretalive.gr : http://www.cretalive.gr/culture/view/ena-meshmeri-mono-me-ton-mpampa-mou/151414
Μπράβο σας!!!Πάρα πολύ ωραία!Καλό Πάσχα!
ΑπάντησηΔιαγραφή