Μητέρα...αλήθεια πως γράφεται αυτή η λέξη ...!

Μ Η Τ Ε Ρ Α.... αλήθεια πως γράφεται αυτή η λέξη ...!

Πως  μπορείς να μάθεις σ 'ένα μικρό παιδί να γράψει έστω μια λέξη , όταν τα γράμματα είναι τόσο μεγάλα και τόσο παράξενα και τόσο ακαταλαβίστικα. Κι όμως το θέλει πολύ γιατί είναι ένας τρόπος για να χαρεί η μαμά του... Μεθαύριο γιορτάζει και θα ήταν πολύ χαρούμενη αν έβλεπε μια κάρτα γραμμένη με τα δικά του γράμματα....

Αν η μαμά  μου ήταν μουσική θα έμοιαζε με τα ήσυχα κύματα στη θάλασσα ή μήπως με την μελωδία που βγαίνει από την άρπα ....
Μπα είπε ο Χαράλαμπος  η δική μου μαμά έχει όλη τη μουσική του κόσμου...

Κι αν πετούσε; ......Αλκυόνα θα ήταν ...αυτό το μπλε πανέμορφο πουλί

Κι αν ήταν ήχος; ... εεεεε   τότε θα ήταν ο δυνατός άνεμος ....ή μήπως η βροχή που είναι σιγανή…

Κι αν ήταν τραγούδι; ...τότε θα ήταν το νανούρισμα που μου ψιθυρίζει κάθε βράδυ ...

Κι αν ήταν χρώμα; ...θα ήταν το ουράνιο τόξο ...

Θα ήταν η ελευθερία ....η ελπίδα... ο άγγελος μου… η χαρά και το γέλιο μου… η αγάπη μου... θα ήταν η Πεντάμορφη από τα παραμύθια ή μήπως η Τοσοδούλα  να την κρατάω πάντα στα χέρια μου …  θα ήταν όλα τα λουλούδια του κόσμου ….θα ήταν ένα τεράστιο φιλί στο μάγουλό μου...

Ο Αλέξανδρος φώναξε τότε... το βρήκα ...το βρήκα ...η μαμά μου είναι η αγκαλιά που θα ΄χω πάντα ....

Κι αν ήταν  μυρωδιά; …θα μύριζε όπως η κανέλα  είπε ο Χριστόφορος …ή όπως η λεβάντα και το γαρίφαλο συμπλήρωσε η Έλενα..

Κι αν ήταν πράγμα; … ααααα…  θα ήταν μαγνήτης  ή ένα αερόστατο πολύ ψηλά στον ουρανό  ή μάλλον θα ήταν το σεντούκι των πειρατών γεμάτο μαργαριτάρια και διαμάντια …

Κι αν ήταν ζώο; Σίγουρα θα ήταν ένα μικρό κουταβάκι  πλατσομύτικο ή μια αλεπού  και αν πετούσε  θα ήταν μια ωραία πεταλούδα….

Σκεφτήκαμε πολύ, μας βοήθησε λίγο και  η μουσική , το βιβλίο της κ. Αγγελικής Βαρελά  που μας θύμισε τη γιαγιά μας  που είναι δυο φορές μαμά μας , με τα γλυκά της παραμύθια κι έτσι , επιτέλους, βρήκαμε την άκρη .

Έτσι πήραμε το Μ  από το Μήλο , από τον Μαγνήτη και από ένα βάζο με Μέλι

....πήραμε  το Η από τον φωτεινό και δυνατό Ήλιο  κι από τα Ηλιοτρόπια

....δανειστήκαμε το Τ από το Τυρί ενός μικρού ποντικού , του Τριαντάφυλλου από τον κήπο της κ. Ελένης  και της Τουλίπας της Εμμανουέλλας

....μια Ελιά μας έδωσε με ευχαρίστηση το Ε της

η Ροδιά της Σοφίας  μας χάρισε το Ρόδι της  και έτσι βρήκαμε και το Ρ

και τέλος ένα Αεροπλάνο που περνούσε εκείνη την ώρα μας " πέταξε "  το Α και το έπιασε η Αγάπη  του το δώσε  όμως πίσω γιατί δεν μπορούσε να πετάξει και έδωσε αυτή το γράμμα της γιατί ήταν μεγάλο και ...πολύ ... πολύ  πιο δυνατό .

Η λέξη μας σχηματίστηκε ….θέλαμε κι άλλα να σου γράψουμε μαμά αλλά ήταν  πολύ δύσκολο για  αυτό άκουσε τα προσεκτικά  και μην τα ξεχάσεις ποτέ …

Σ΄ αγαπώ μανούλα γιατί είσαι η καλύτερη μαμά του κόσμου, σ αγαπώ μέχρι τα αστέρια, το διάστημα , μέχρι το άγνωστο κι ακόμα παραπέρα , μέχρι τον Όλυμπο, πιο πέρα και από τον Ουρανό … μέχρι τον Θεό …

Παρασκευή 11 Mαίου 2012, το φτιάξαμε μαζί με τα  "παιδιά μου " για την πιο γλυκιά λέξη που υπάρχει  : ΜΗΤΕΡΑ  κι έχουμε ακόμα την αγωνία ....άραγε η μαμά θα καταλάβει πόσο δύσκολο είναι να γράφεις , θα της αρέσει το δώρο μας ;

Μανούλα ....Χρόνια πολλά !!!

Τα παιδιά του 10ου Νηπιαγωγείου Ηρακλείου