Ετικέτες

Τετάρτη 16 Ιουνίου 2021

Του σκοινιού τα μανταλάκια ...!

Τι μπορεί άραγε να σηκώσει ένα μανταλάκι, ένα τόσο μικρό ξύλινο αντικείμενο που ίσως και να μην θεωρούμε πολύ σημαντικό; Κι όμως καμμιά φορά αν κάτι σας "βαραίνει" και δεν σας αφήνει τη νύχτα να κοιμηθείτε, βάλτε το στην απλώστρα με ένα ή και δυο άντε και τρία  μανταλάκια και τότε μπορεί ένα σύννεφο, γκρίζο και τεράστιο το πάρει και το πάει μακρυά...

΄Ενα βιβλίο ήταν η αφορμή  :
" Του σκοινιού τα μανταλάκια", του Αντώνη Παπαθεοδούλου για να ξεκινήσει μια ιστορία, που όπως όλες οι ιστορίες ...δεν ξέραμε που μπορεί να μας βγάλει...

" Αν βγείτε στην αυλή, στο μπαλκόνι, στην ταράτσα και δείτε του σκοινιού τα μανταλάκια να μαλώνουν για μια κάλτσα, για ένα κασκόλ, ένα μαγιό ή ένα μαντίλι,μην βγάλετε συμπέρασμα πως δεν είναι καλοί κι αγαπημένοι φίλοι! Γιατί οι καλοί φίλοι φάινονται στα δύσκολα." 
Γράφει ο Αντώνης κι εμείς αφού το διαβάσαμε μας γεννήθηκαν πολλές σκέψεις και απλώσαμε την δική μας " μπουγάδα " στην απλώστρα του σχολείου μας. 

Πρώτα απ όλα απλώσαμε το αγαπημένο μας ρούχο που δεν το αποχωριζόμαστε ποτέ μόνο το εμπιστευόμαστε στα μικρά ξύλινα μανταλάκια...και δείτε το αποτέλεσμα.
Βέβαια αν ρωτήσεις τη μαμά θα σου πει πως στις απλώστρες  απλώνουμε μόνο τα ρούχα να στεγνώσουν , εμείς βέβαια έχουμε άλλη άποψη : 

Εμείς κρεμάμε τις ζωγραφιές μας, τις εργασίες μας, τα χαλιά, τα χαρτόνια, τα φιλιά, τις αγκαλιές να τις δουν όλοι, τους τσακωμούς, τα σπρωξήματα και ...τα πάντα !

Στη συνέχεια αναρωτηθήκαμε τι είναι φιλία... και τι κάνουμε εμείς με τους φίλους μας...
  • είμαστε κολλητοί
  • πάμε μαζί χαρούμενοι στο σχολείο
  • αγαπάμε ο ένας τον άλλο
  • φυτεύουμε λουλούδια
  • κανουμε ποδήλατο
  • λέμε μυστικά
  • ζωγραφίζουμε
  • παίζουμε
  • αν και είμαστε μαζί ο καθένας κάνει ότι θέλει
  • είμαστε θαρραλέοι
  • είμαστε δυνατοί
  • είμαστε ενωμένοι
  • είμαστε μαζί
Και όταν έρχονται τα γκρίζα σύννεφα και μέσα στην καρδιά μας υπάρχει κάτι πολύ βαρύ εμείς πάλι στα μανταλάκια το λέμε...

Γιατί ένα μανταλάκι μπορεί να σηκώσει κάτι που για μας είναι  ασήκωτο : 


  • ένα φάντασμα (Μ)
  • τα πολύ κακά πράγματα να βγουν εξω να φύγουν ( Μα)
  • τα κακά όνειρα (Α)
  • το σκοτάδι ( Ζ)
  • έναν κλέφτη ( Ι)
  • έναν λύκο από τα όνειρά μου (Β)
  • όλους τους εφιάλτες του κόσμου ( Γ)
  • ένα σύννεφο που είνια μαύρο και μπαίνει μπροστά στα μάτια μου καμμιά φορά (Ν)
  • όλα τα ξινά (Μι)
  • τις μάγισσες που δεν είναι καλές ( Α)
  • τον φόβο μου (Ν)
  • τα μαλώματα στις κούνιες (Ζ)
  • την κακία ( Υ) 
  • τα σπρωξήματα (Μαλ) 
  • τον θυμό (Δ) 
  • έναν πίνακα
  • όλα τα δάκρυα των παιδιών
  • ένα μεγάλο φεγγάρι (Μα)
  • έναν γίγαντα
  • έναν δεινόσαυρο
  • ένα σπίτι
  • τη γη ολόκληρη
  • τον ποκοκέφαλο
  • τον πονόκοιλο
  • την στεναχωρια μου όταν δεν μπορέι να βγει έξω
  • οταν μου βάφουν την δική μου ζωγραφιά
  • οταν στεναχωριέμαι που οι φίλες μου δεν με παίζουν
  • όταν μου ταβάνε τα μαλλιά μου
  • όταν θέλω να πάιξω και δεν μ αφήνουν
  • όταν βλέπω εφιάλτες και κουκουλώνομαι
κι όλα αυτά τα μανταλάκια ξέρουν θα τα κρατήσουν στην απλώστρα μέχρι να περάσει ένα τεράστιο σύννεφο που πηγαίνει σε άλλο πλανήτη και θα τα πάρει μαζί του μακρυά ...


Και τους φιλους μας τους " ντύσαμε " τους δώσαμε ονόματα και αφού χωριστήκαμε σε ομάδες ανεβάσαμε 4 έργα με δική μας ιστορία στο κουκλοθέατρο κι ήρθαν όλα τα παιδιά και μας είδαν !




Ένα μανταλάκι μοιάζει με : παιδάκι,με τηλεσκόπιο, με σκεπή, με ψαράκι,με πένσα με σπιτάκι

Κι αν είχε φωνή θα φώναζε πολύ δυνατά ...στα άλλα μανταλάκια
  • Πάμε να φάμε παγωτό
  • πάμε μια βόλτα;
  • θέλετε να γίνουμε φίλοι
  • θέλετε βοήθεια με τα βαριά ρούχα;
  • θέλετε να πηγαίνουμε μαζί στη θάλασσα
  • θέλετε να γραψουμε μαζί ένα παραμύθι ;...

Γιατί του σκοινιού τα μανταλάκια είναι τελικά οι καλύτεροί μας φίλοι όχι μόνο στα δύσκολα αλλά παντού κι όπως λέει και ο συγγραφέας ... Γιατί οι καλοί φίλοι στα δύσκολα φαίνονται. Όχι στα μαλώματα, αλλά στις κουβέρτες, στα χαλιά ...και στα παπλώματα !

 









Τετάρτη 7 Μαρτίου 2018

Τα κύματα της Έλλης ...με τη δική μας φαντασία!



Ένας παράξενος πειρατής ήρθε στην τάξη μας σήμερα. Τετράγωνος ήταν με ένα μακρύ κιάλι στο ένα του χέρι κι ένα βιβλίο στο άλλο ακόμα πιο παράξενο. Και ένα μικρό κορίτσι με πορτοκαλί μαλλιά έτρεχε πίσω του και μόλις τον είδε να κάθεται στην μεγάλη μαξιλάρα της κυρίας μας , ξάπλωσε και το πήρε ο ύπνος.

-Έλλη ; της φώναξε ο κύριος καπετάνιος πειρατής, όμως εκείνη κοιμόταν του καλού καιρού!
Και τότε ένα μικρό καραβάκι άρχισε να κυλά πάνω στα μαλλιά της Έλλης . Ο Καπετάνιος που ενθουσιάστηκε μόλις το είδε άρχισε να μιλά με όρους ναυτικούς, « όρτσα τα πανιά», και με ένα σάλτο  μπήκε μέσα και ξεκίνησε ένα ταξίδι…. διαφορετικό.

Απίστευτο βιβλίο, γεμάτο εκείνα τα μεγάλα που συμβαίνουν σε μικρά κεφάλια και με εναλλαγές συναισθημάτων που μας έκαναν  να φοβόμαστε, να γελάμε, να ηρεμούμε, να ….φανταζόμαστε!
Πότε με φουρτούνα, πότε σε ηρεμία, πότε συναντούσε άχρηστα αντικείμενα στη θάλασσα, πότε φοβόταν τις αστραπές και τα κύματα , πότε πάλι μπερδευόταν και άλλαζε πορεία αλλά το πιο παράξενο απ όλα ήταν πως όταν ο Καπετάνιος που τον έλεγαν Κάπταιν ικ όταν κουραζόταν μας έδινε  το μονοκιάλι του και ο καθένας μας έβλεπε άλλες εικόνες πάνω στα «κυματιστά μαλλιά» της Έλλης

-Σκέψεις, το λένε κυρία
-Όνειρα, είπε ο Νικόλας
-Φαντασία , είπε η Μαρίλια
-Ταξίδι  στο κόσμο είπε ο Θάνος
-Τρίχες, είπε ο Τηλέμαχος

Ο καθένας έβλεπε με τα μάτια της δικής του Φαντασίας   τι συνέβαινε στα μαλλιά και τη σκέψη  του μικρού κοριτσιού κι έτσι αφού παρατηρήσαμε πολύ προσεκτικά  καταλήξαμε ο καθένας στη δική του ….ιστορία!


Τι σχηματίστηκε  και τι ζωγραφίσαμε; Δείτε και διαβάστε:

Μια βιβλιοθήκη γεμάτη βιβλία που λένε ιστορίες
 Ένα σαλιγκάρι που προχωράει αργά και κάνει βόλτες
Τα Μαρτάκια κάνουν παρέλαση…
Πειρατές και καρχαρίες
Μαγνήτες που μαζεύουν σίδερα και όνειρα
Δεινόσαυροι
Πολλά ποντίκια
Λουλούδια και πεταλούδες που φέρνουν την  Άνοιξη
Κλόουν σε τσίρκο
Θησαυρός με πολύτιμα πετράδια!

Σκεφτήκαμε λέξεις που μας κάνουν να νοιώθουμε :
Θυμό, Αγάπη, χαρά, Φόβο, πόνο, Λύπη, Ηρεμία

Ακόμα θα φτιάξουμε από ένα τηλεσκόπιο ή πυξίδα ο καθένας μας και χάρτινες  βάρκες να κουβαλήσουμε …τις δικές μας σκέψεις!

 Και αφού συνέβησαν όλα αυτά τα θαυμαστά κατά λάβαμε ένα ακόμα πράγμα: Πως ο καθένας έχει τη δική του σκέψη και πως κανένας μας δεν μοιάζει με τον άλλο!

Το Βιβλίο : Στα Κύματα της Έλλης  έχει συγγραφέα τον Αντώνη Παπαθεοδούλου και εικονογράφο την Ίρις Σαμαρτζή. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος


http://www.epbooks.gr/product/101648/%CF%83%CF%84%CE%B1-%CE%BA%CF%85%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%83-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CF%83






















Κυριακή 26 Μαρτίου 2017

H Χώρα των Ουφ και των Φου*…στο 10ο Νηπιαγωγείο Ηρακλείου!



Πώς να καταλάβεις τι σημαίνει πόλεμος αν στη ζωή σου έχουν περάσει μόνο πέντε χρόνια γεμάτα εικόνες από χαρά, ομορφιά και παιχνίδι; Κι έτσι πρέπει να είναι για όλα τα παιδιά, αλλά πάντα θα υπάρχει ένα …αλλά!

Ποιος φταίει, ποιος κανονίζει τα αίματα; Ποιος χαλάει τις εποχές; Ποιος βασιλιάς θέλει να καταστρέψει τη χώρα που αγαπά; Πόσο μακριά είναι  η χώρα της Φαντασίας; Στ΄ αλήθεια δεν γράφει ο χάρτης τις χώρες που λένε τα παραμύθια; Γιατί κάνει πάντα κρύο στην χώρα των Φου; Και οι άνθρωποι στην χώρα των Ουφ δεν έχουν καλοριφέρ;

Αυτές είναι  μερικές από τις απορίες των νηπίων πριν λίγες μέρες που  στην τάξη μας κατέφθασε ένα παραμύθι διαφορετικό….

Η Χώρα των Ουφ και των Φου, του Χρήστου Δημόπουλου  που πήρε σάρκα και οστά από όλους μας, χωρισμένοι σε δυο « στρατόπεδα» με κιάλια, καπέλα, γυαλιά ή τρέμοντας  από το κρύο και κουβαλώντας ξύλα για το τζάκι…

Κι αφού προβληματιστήκαμε πολύ για το ποιος φταίει για τους πολέμους, η απόφαση βγήκε ομόφωνη:  Οι βασιλιάδες φταίνε …που δεν γνωρίζουν πότε κάνει ζέστη και πότε κάνει κρύο γιατί έχουν πολλούς που τους φροντίζουν….


Κι ύστερα σκεφτήκαμε και φτιάξαμε τα κανόνια τα δικά μας. Μόνο που εκείνα δεν φτιάχτηκαν για να πολεμάνε αλλά για άλλους λόγους. Έτσι έφτιαξαν :

Το κανόνι που πετάει καρδιές
Το κανόνι με τα χελιδόνια
Το κανόνι των Χρωμάτων
Το κανόνι των φιόγκων
Το κανόνι με τα αστέρια
Το κανόνι με τις βούλες
Το κανόνι της Αγάπης
Το κανόνι με τα μπαλόνια

Κι αφού διώξαμε όλο το γκρι και το μαύρο του πολέμου φτιάξαμε ακόμα , τις δικές μας χώρες των Ουφ και των Φου με τα κάστρα και τα σπίτια τους . Κι είπαμε μετά μια ιστορία που ξεκίνησε από μια πεταλούδα που κατά λάθος μπήκε στην τάξη μας… Από το Νησί έφυγε  είπε ένα παιδί και η ιστορία δεν άργησε να φτιαχτεί…

Για μια πεταλούδα μοναδική που γεννήθηκε κάποτε κάτασπρη αλλά τα βόλια των μαύρων κανονιών την έκαναν γκρι κι εκείνη έφυγε μακριά με όλες τις συμφορές φορτωμένες στην πλάτη της και αίματα και λέξεις που πονάνε. Κι έγινε η πεταλούδα του πολέμου! Κι όπως πετούσε σε  έναν κάμπο την είδε το  λουλούδι της ελευθερίας  και ψήλωσε τόσο που το είδε η μικρή πεταλούδα , το πλησίασε κι εκείνο  της έμαθε ξανά τις πιο πολύτιμε λέξεις στον κόσμο:

Αγάπη, ελευθερία, ομορφιά, ειρήνη, καρδιά, ζωή, σεβασμός, χαρά και ψυχή…

Κι είπαμε πως εμείς δεν θέλουμε πόλεμο να έχουμε ποτέ μόνο λευκές και πολύχρωμες  πεταλούδες και κανόνια που πετούν καρδιές και χρωματιστά μπαλόνια!

Κι όλοι ζούμε καλά και με τα βιβλία ακόμα καλύτερα!



*Οι Ουφ και οι Φου, Χρήστος Δημόπουλος, εκδ. Ψυχογιός












H Ομάδα των ...Φου

Κοιτώντας το Νησί με τα κιαλιά μας

Η ομάδα των Ουφ



Προσθήκη λεζάντας


Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2017

Μια γιορτή για το παιδικό βιβλίο, 14 Φεβρουαρίου… International Book Giving Day στο 10ο Νηπιαγωγείο Ηρακλείου!



Κι ήταν γεμάτη η σημερινή μέρα… γεμάτη γιορτή που έκανε το σχολείο μας ακόμα πιο πολύχρωμο και ακόμα πιο γελαστό. Από το πρωί είχαμε όρεξη να φτιάξουμε βιβλία μόνοι μας αφού πια καταλάβαμε πως είναι… πολύ εύκολη δουλειά. 

Παίρνεις λίγες κόλλες χαρτί Α4 τις διπλώνεις στη μέση και αφού βρεις τον τίτλο και  την ιστορία μπορείς  μόνος σου και να την εικονογραφήσεις. Το  μόνο δύσκολο ήταν πως χρειαζόταν και κείμενο αλλά τελικά εύκολο ήταν  και αυτό. 

Μικροί συγγραφείς και εικονογράφοι και μάλιστα μια μέρα που μάθαμε πως γιόρταζαν τα βιβλία. Τα βιβλία για παιδιά με μια μεγάλη έκπληξη που μας περίμενε. 

Σήμερα λοιπόν 14 Φεβρουαρίου 2017  είναι μια Παγκόσμια Μέρα Μοιράσματος ή Δοσίματος βιβλίων σε μικρά παιδιά: International Book Giving Day που κανείς δεν την γιορτάζει στη χώρα μας ,αλλά εμείς είπαμε πως μια τέτοια γιορτή που έχει να κάνει με παιδιά και βιβλία πρέπει να ξεκινήσει από κάπου…

Έτσι αφού ψάξαμε πολύ στο διαδίκτυο ανακαλύψαμε τα πάντα …και στρωθήκαμε στη δουλειά.
Σελιδοδείκτες, γράμματα κι ένα σωρό ζωγραφιές και πάλι. Τυπώσαμε , κόψαμε, γράψαμε και το καλύτερο  απ όλα. Το κάθε παιδί πήρε δώρο ένα βιβλίο από την Βιβλιοθήκη του σχολείου και οδηγίες προς τους γονείς για να καταλάβουν κι αυτοί τι ακριβώς γιορτάζουμε …σήμερα!

Εμείς βάλαμε το πρώτο λιθαράκι  σε μια γιορτή που …αγνοείται από πολλούς στην Ελλάδα

Ποιός ξέρει ίσαμε την επόμενη χρόνια να΄ναι κι άλλα παιδιά χαρούμενα όσο εμείς και να ανταλλάξουμε βιβλία, να μοιραστούν πολλά πολλά σε όλα τα μικρά παιδιά που τόσο πολύ αγαπούν τις ιστορίες, τα παραμύθια και φυσικά τα βιβλία !

Περισσότερες πληροφορίες για την ημέρα  : http://zhtunteanagnostes.blogspot.gr/2017/02/14.html